рашу́чы, -ая, -ае.

1. Цвёрды ва ўчынках, без хістанняў. Р. чалавек.

2. Які не дапускае пярэчанняў, цвёрды. Р. адказ. Рашучыя меры.

3. Найбольш важны, які вызначае далейшы ход, развіццё чаго-н. Р. момант.

|| наз. рашу́часць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)