вы́макнуць, -ну, -неш, -не; вы́мак, -кла; -ні; зак.

1. Стаць зусім мокрым.

В. на дажджы.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Набыць якія-н. уласцівасці, выгляд, паляжаўшы ў вадзе, вадкасці.

Селядзец вымак (стаў менш салёным). Лён вымак.

|| незак. вымака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прачаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны іэ́саны; зак., што.

1. Апрацаваць часаннем (валакно).

П. лён.

2. перан. Пільна агледзець, абследаваць або абстраляць (якую-н. прастору, участак).

Пяхота прачасала лес.

|| незак. прачэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. прачэ́сванне, -я, н. і прачо́ска, -і, ДМо́сцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дачаса́ць 1, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​1, расчэсванне (пра лён, воўну і пад.). Жанчыны дачасалі лён.

дачаса́ць 2, ‑чашу, ‑чэшаш, ‑чэша; зак., што.

Скончыць часанне ​2, абчэсванне (пра дрэва, камень і пад.). Дачасаць бервяно. □ Максім дачасаў калок, кінуў яго пад плот, абабіў шапкаю спераду штаны, на якія начаплялася трэсак. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зязю́лін, ‑а.

1. Які належыць зязюлі. Зязюліны яйцы. Зязюліна дзюба.

2. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Зязюлін лён. Зязюліны слёзкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

Скончыць палоць што‑н.; прапалоць да якога‑н. месца, прадмета. Дапалоць лён. Дапалоць да дарогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папарва́ць сов. (много, неоднократно)

1. порва́ть;

2. (лён, коноплю и т.п.) потереби́ть, подёргать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оттрепа́ть сов.

1. (лён, коноплю) атрапа́ць, вы́трапаць;

2. (за волосы, уши) разг. надра́ць, нату́заць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оттрёпывать несов.

1. (лён, коноплю) трапа́ць, вытрэ́пваць;

2. (за волосы, уши) разг. драць, ту́заць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыцярэ́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выцерабіць што‑н. у многіх месцах; выцерабіць усё, многае. Павыцярэбліваць кусты на сенажаці. Павыцярэбліваць увесь лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапра́сці, ‑праду, ‑прадзеш, ‑прадзе; ‑прадзём, ‑прадзяце; пр. перапраў, ‑прала; заг. перапрадзі; зак., што.

Спрасці, папрасці ўсё, многае. Перапрасці за зіму ўвесь лён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)