вы́палаць, ‑лю, ‑леш, ‑ле; зак., што.

Павырываць пустазелле з пасеву. Выпалаць свірэпу з аўса. // Ачысціць ад пустазелля, апалоць. Выпалаць лён. Выпалаць грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)