◎ Кенёдзіцца ’лёгка капрызіць, скардзіцца’ (Шат.). Гл. кендзіцца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гіграскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Здольны лёгка паглынаць вільгаць. Гіграскапічная вата.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і skopéō — назіраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́кнуцца, ‑нецца; безас. зак.

Аднакр. да ікацца. Лёгка ікнулася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавымо́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка вымаўляецца. Лёгкавымоўнае спалучэнне гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкавыпарны́, ‑ая, ‑ое.

Спец. Які лёгка выпараецца. Лёгкавыпарное рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгказасвая́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка засвойваецца арганізмам. Лёгказасваяльная ежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лёгкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Праз які лёгка прайсці. Лёгкапраходнае балота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нято́пкі, ‑ая, ‑ае.

Які не можа (лёгка) тапіцца, плавіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узгара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які лёгка, імгненна загараецца. Узгаральныя рэчывы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зру́чны, -ая, -ае.

1. Такі, якім лёгка ці прыемна карыстацца.

Зручнае крэсла.

Мне тут зручна (безас., у знач. вык.). Зручна (прысл.) усесціся.

2. Падыходзячы; такі, які патрэбен.

З. выпадак.

|| наз. зру́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)