Verbum

мі́сіс, нескл., ж.

Зварот да замужняй жанчыны ў Англіі, Амерыцы (ставіцца звычайна перад прозвішчам, імем).

ке́ліх, -а, мн. -і, -аў, м.

Пасудзіна для віна ў выглядзе вялікай, звычайна высокай чаркі.

ро́ба, -ы, мн. -ы, роб, ж.

Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае).

Матроская р.

светлыня́, -і́, ж. (разм.).

Яркае асвятленне (звычайна месяцавае ці зорнае), пры якім усё добра відаць.

зачо́с, -у, мн. -ы, -аў, м.

Зачасаная звычайна назад пасма валасоў.

Валасы з прыгожым зачосам.

прыстара́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак., чаго.

Раздабыць, прыгатаваць што-н., звычайна з намаганнямі.

П. дроў.

пярэ́зімак, -мка, мн. -мкі, -мкаў м. (разм.).

Свойская жывёліна мінулагодняга прыплоду (звычайна пра цялят, жарабят).

разгалёкацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Раскрычацца, звычайна завучы каго-н.

Разгалёкаліся дзеці ў лесе.

старажы́тнасць, -і, ж.

1. гл. старажытны.

2. звычайна мн. Помнікі мінулага.

У горадзе многа старажытнасцей.

счарве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; зак. (разм.).

Тое, што і счарвівець.