счарве́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; зак. (разм.).

Тое, што і счарвівець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)