чачо́тка³, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Від бярозы з прыгожай узорнай драўнінай на разрэзе; карэльская бяроза.

|| прым. чачо́ткавы, -ая, -ае.

Чачоткавая шкатулка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чы́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

1. гл. чытаць.

2. Чытанне ўголас чаго-н.

3. Чытанне акцёрамі п’есы па ролях (від рэпетыцыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штэ́мпель, -я, мн. -і, -яў, м.

Від пячаткі з выпуклым адбіткам або надпісам, а таксама адбітак, зроблены такой пячаткай.

Паштовы ш.

|| прым. штэ́мпельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наску́рнік, ‑а, м.

Від кароставага кляшча, які паразітуе на скуры жывёлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брат-сястра́, брат-сястры, ж.

Травяністая расліна сямейства залознікавых, від братаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каратэ́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі; від спартыўнай барацьбы.

[Япон. karate — літаральна — голымі рукамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламаі́зм, ‑у, м.

Від будызму, які ўзнік у Тыбеце і Манголіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

і́канапіс, ‑у, м.

Пісанне ікон як від рэлігійнага жывапісу. Старажытны іканапіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акраба́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Від гімнастыкі і цыркавога ўмельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуста́к, ‑а, м.

Разм. Від цэглы, цэментных блокаў з пустотамі ўсярэдзіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)