каратэ́, нескл., н.

Японская сістэма самаабароны без зброі; від спартыўнай барацьбы.

[Япон. karate — літаральна — голымі рукамі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)