пісьме́ннік, ‑а,
Той, хто піша літаратурныя творы; той, для каго літаратурная дзейнасць з’яўляецца прафесіяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пісьме́ннік, ‑а,
Той, хто піша літаратурныя творы; той, для каго літаратурная дзейнасць з’яўляецца прафесіяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
батле́йка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каля́днік, ‑а,
Той, хто калядуе, ходзіць па калядзе.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гарэ́лішча, ‑а,
Тое, што і пажарышча.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гла́дка,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пу́жала, ‑а,
Тое, што і пудзіла (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стараво́рыўны, ‑ая, ‑ае.
Які здаўна падвяргаецца ворыву.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
суглі́нкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да суглінку, складаецца з суглінку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эцю́дны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да эцюда, з’яўляецца эцюдам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тка́цтва, ‑а,
Выраб тканіны з пражы; галіна тэкстыльнай прамысловасць звязаная з вырабам тканін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)