байда́рачнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца вяслярным спортам на байдарцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бульдазеры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто працуе на бульдозеры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валакі́тчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто стварае валакіту, займаецца валакітай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

валю́тчык, ‑а, м.

Разм. Той, хто займаецца незаконнымі валютнымі аперацыямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канспіра́тар, ‑а, м.

Той, хто канспіруецца, умее канспіравацца. Вопытны канспіратар.

[Ад лац. conspirator — змоўшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кастра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Той, каго кастрыравалі. Бычок-кастрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куро́ртнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто адпачывае, лечыцца на курорце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́пшчык, ‑а, м.

Той, хто займаецца лепкай; спецыяліст па лепцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхаду́м, ‑а, м.

Той, хто жадае каму‑н. ліха, зла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пацень, ‑патня, м.

Разм. пагард. Той, хто многа лапоча, гаворыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)