канспіра́тар, ‑а, м.

Той, хто канспіруецца, умее канспіравацца. Вопытны канспіратар.

[Ад лац. conspirator — змоўшчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)