Verbum

бю́ргер, ‑а, м.

1. Уст. Гарадскі жыхар; гараджанін (у Германіі і некаторых іншых краінах).

2. перан. Абывацель, мешчанін.

[Ням. Bürger.]

каніце́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каніцелі (у 1 знач.).

2. перан. Нудны, зацяжны. Каніцельная справа.

кло́унскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да клоуна, уласцівы яму. Клоунскія здольнасці. Клоунскі касцюм. // перан. Камічны. Клоунскія выхадкі.

крах, ‑у, м.

Банкруцтва, разарэнне. Крах банка. Біржавы крах. // перан. Правал, поўная няўдача. Пацярпець крах. Крах каланіяльнай сістэмы.

[Ням. Krach.]

кумаўство́, ‑а, н.

Разм.

1. Сяброўскія адносіны паміж кумамі.

2. перан. Паблажлівасць у службовых справах сябрам або сваякам.

лаке́йства, ‑а, н.

1. Служба, занятак лакея.

2. перан. Неадабр. Угодлівасць, падхалімства, рабская пакорнасць.

3. зб. Разм. Лакеі.

інфанты́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы дзіцячаму ўзросту; недаразвіты. Інфантыльны выгляд. Інфантыльны стан.

2. перан. Бестурботны, легкадумны. Інфантыльны чалавек.

камедыя́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Уст. Акцёр. Музыкі зайгралі, а камедыянты танцавалі. Бядуля.

2. перан. Крывадушнік, прытворшчык.

адчака́ніцца, ‑віцца; зак.

1. Стаць гатовым, атрымацца ў выніку чаканні.

2. перан. Выразна вырысавацца. На сцяне адчаканіліся вокны.

а́збучны, ‑ая, ‑ае.

1. Уласцівы азбуцы. Азбучны парадак. Азбучныя малюнкі.

2. перан. Агульнавядомы, агульнапрыняты. Азбучная ісціна. Азбучнае палажэнне.