счапі́цца, счаплю́ся, счэ́пішся, счэ́піцца; зак.

1. Злучыцца, зачапіўшыся адзін за аднаго.

Шасцярні счапіліся.

2. перан., з кім і без дап. Пачаць спрачацца, схапіцца ў бойцы (разм.).

Дзеці счапіліся за цацку.

|| незак. счэ́плівацца, -ваюся, -ваешся, -ваецца.

|| наз. счэ́пліванне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загарла́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак.

Разм. Пачаць гарланіць. // Крыкнуць, закрычаць на ўсё горла. Недзе ўскрыкнуў і загарланіў адзінокі певень. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загасці́ць ​1, ‑гашчу, ‑госціш, ‑госціць; зак.

Разм. Тое, што і загасціцца.

загасці́ць ​2, ‑гашчу, ‑госціш, ‑госціць; зак.

Разм. Пачаць гасціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загасцява́ць ​1, ‑цюю, ‑цюеш, ‑цюе; зак.

Разм. Тое, што і загасціцца.

загасцява́ць ​2, ‑цюю, ‑цюеш, ‑цюе; зак.

Разм. Пачаць гасцяваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задзы́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць дзынкаць. // Дзынкнуць некалькі разоў запар. Як кранулі каня, дык у возе нешта задзынкала. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заро́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць рохкаць. // Азвацца рохканнем. Кабан, учуўшы гаспадара, падняў лыч, зарохкаў і пачаў часта дыхаць. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затрашча́ць і затрашчэ́ць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак.

Пачаць трашчаць, трашчэць. // Трэснуць; пратрашчаць, пратрашчэць. Тэлефон суха затрашчаў і раптам сціх. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зафы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць фыркаць. // Фыркнуць некалькі разоў запар. Сабака зафыркаў і зноў заскуголіў, ціха, задаволена. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заха́ркаць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Харкаючы, забрудзіць; запляваць.

заха́ркаць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць харкаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захло́паць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць хлопаць. // Хлопнуць некалькі разоў запар; прахлопаць. На дварэ захлопаў крыламі і прапяяў певень. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)