Ву́сякацца ’высмаркацца’ (Янк. II, Мат. Гом.). Гл. вы́сякацца ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́насак ’зносак’ (Мат. Гом.). Да вынасіць з суф. ‑ак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́палакаць ’выпаласкаць’ (Мат. Гродз.). Запазычанне з укр. полокати ’паласкаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каллёт ’верхняя спадніца’ (Мат. Маг.). Асіміляцыя зычных. Гл. камлёт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кандра́т ’тхор’ (пар. Мат. Гом.) — табу. Параўн. Міша ’мядзведзь’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ке́ранскі ’немалады халасцяк’ (Мат. Гом.). Іранічна да вядомага прозвішча.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кле́мбы ’абутак на драўлянай падэшве’ (Мат. Маг.). Гл. клумбы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кло́дава ’магільнік’ (Мат. Гом.). Гл. клад з. Ад *кладава.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кля́мля ’спражка’ (Мат. Гом.). Гл. кляма і клямар4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́ган ’драўляная міска’ (Мат. Гом.). Да каган. Гл. каганец.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)