мімалётны, ‑ая, ‑ае.
1. Які пралятае або хутка праходзіць міма, не затрымліваючыся. Добра быць хваляй марской, Ветрам, крыніцай, пясчынкай, .. Ці мімалётнай сняжынкай. Танк.
2. Які хутка знікае, хутка праходзіць; непрацяглы. Арцём усміхаецца — скупа, з хмурынкай мімалётнага суму. Ракітны. // Беглы, быстры (пра позірк, ўсмешку). — Мггу! — прамычаў Міхей, з гонарам кінуўшы на Сцяпана мімалётны позірк. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недаве́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Які не давярае людзям, схільны да недавер’я. Расказваў хлопец так шчыра і падрабязна, што самыя недаверлівыя людзі паверылі яму. Шамякін. [Валя] зрабілася вельмі недаверліваю, не пераставала думаць, што ад яе нешта тояць. Мележ. // Які выражае недавер’е. Позірк Шалюты быў стрыманы, калючы, недаверлівы, позірк Варановіча — вясёлы, усмешлівы, з нейкай вострай думкай у вачах. Дуброўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дако́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Такі, што выражае дакор, дакорлівасць. Дакорлівы позірк. □ Хлопцу здавалася, што .. вочы настаўніцы зрабіліся вельмі ж суровымі і дакорлівымі. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
невіду́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і невідушчы. Шабуня стомлена, з намаганнем расплюшчыў вочы, але позірк яго быў чужы і невідучы. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пыта́льны вопроси́тельный;
п. по́зірк — вопроси́тельный взгляд;
○ п. сказ — грам. вопроси́тельное предложе́ние;
п. займе́ннік — грам. вопроси́тельное местоиме́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запыта́льны, ‑ая, ‑ае.
Які выражае запытанне (у 1 знач.). Запытальны позірк. Запытальная інтанацыя. □ У куточках вачэй, звужаных усмешкаю, стаілася маўклівая запытальная насцярожанасць. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
1. Накіроўваць позірк куды-н., на каго-, што-н., глядзець.
Задуменна п. удалеч.
2. Выглядваць з-за чаго-н., адкуль-н.
П. з-за вугла.
3. Час ад часу глядзець на каго-, што-н., куды-н.
Часта п. на гадзіннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́лкі, -ая, -ае.
1. Прасякнуты моцным пачуццём.
П. парыў.
Палкая прамова.
2. Які вельмі захапляецца чым-н., цалкам аддаецца якой-н. справе.
П. агітатар.
П. змагар за нацыянальнае адраджэнне.
3. Вельмі страсны, гарачы.
П. позірк.
|| наз. па́лкасць, -і, ж. (да 1 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шматзна́чны¹, -ая, -ае.
1. Які мае вялікае значэнне, важныя вынікі, значны ўплыў на каго-, што-н.
Шматзначная падзея.
2. Які робіць намёк на што-н. важнае, пра многае гаворыць.
Ш. позірк.
Шматзначна (прысл.) усміхацца.
3. Які мае многа значэнняў.
Шматзначнае слова.
|| наз. шматзна́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іскрамётны, ‑ая, ‑ае.
Які кідае іскры; іскрысты. Агонь іскрамётны. // перан. Яркі, агністы. Васількевіч кінуў на Лукаша іскрамётны позірк і павярнуў у сваю спальню. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)