іскрамётны, ‑ая, ‑ае.
Які кідае іскры; іскрысты. Агонь іскрамётны. // перан. Яркі, агністы. Васількевіч кінуў на Лукаша іскрамётны позірк і павярнуў у сваю спальню. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)