Verbum

абнемагчы́, -немагу́, -нямо́жаш, -нямо́жа; -нямо́г, -немагла́, -ло́; -немажы́; зак. (разм.).

Страціць здароўе, сілы, абнядужаць.

Абнемагла жанчына.

|| незак. абнемага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

прастыту́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Жанчына, якая займаецца прастытуцыяй.

Палітычная п. (перан.: аб прадажным, беспрынцыповым палітыку; пагард.).

хлуслі́вы, -ая, -ае.

1. Які гаворыць няпраўду, хлусню.

Хлуслівая жанчына.

2. Фальшывы, няправільны.

Хлуслівыя словы.

Хлуслівыя чуткі.

|| наз. хлуслі́васць, -і, ж.

мнагашлю́бнасць, -і, ж.

Форма афіцыйнага шлюбу, пры якой мужчына можа мець некалькі жонак, а жанчына — некалькі мужоў; палігамія.

|| прым. мнагашлю́бны, -ая, -ае.

ге́йша, -ы, мн. -ы, гейш, ж.

У Японіі: жанчына, навучаная музыцы, танцам, уменню весці свецкую размову, якую запрашаюць на прыёмы, банкеты і пад.

сакату́ха, -і, ДМ -ту́се, мн. -і, -ту́х, ж.

1. Курыца.

С. абёлася ячменем.

2. Балбатлівая жанчына (разм.).

Гэта с. цэлы дзень балбоча.

заклапо́чаны, -ая, -ае.

Ахоплены клопатам, турботай, які выражае клопат, турботу.

Заклапочаная жанчына.

З. выгляд.

Заклапочана (прысл.) пазіраць па баках.

|| наз. заклапо́чанасць, -і, ж.

удава́, -ы́, мн. удо́вы і (зліч. 2, 3, 4) удавы́, удо́ў, ж. Жанчына, у якой памёр муж.

|| прым. удаві́ны, -ая, -ае.

Удавіная доля.

языка́ты і языка́сты, -ая, -ае.

Востры на язык, ахвочы паспрачацца, панасміхацца.

Языкатая (і языкастая) жанчына.

|| наз. языка́тасць, -і, ж. і языка́стасць, -і, ж.