жёсткий

1. цвёрды, каля́ны, му́лкі; (о волосах, ткани и т. п.) шо́рсткі;

жёсткий ваго́н цвёрды ваго́н жёсткий диск комп. цвёрды дыск;

2. перен. жо́рсткі;

жёсткие усло́вия жо́рсткія ўмо́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запламбава́ць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

1. Паставіць пломбу (у зуб). Запламбаваць зуб.

2. Запячатаць, налажыўшы пломбу. Запламбаваць вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Вагон у некалькі тон; вельмі цяжкі. Мнагатонная глыба.

2. Умяшчальнасцю ў некалькі тон. Мнагатонная аўтамашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагрузі́ць сов., в разн. знач. перегрузи́ть;

п. тава́р з машы́ны ў ваго́н — перегрузи́ть това́р с маши́ны в ваго́н;

п. ло́дку — перегрузи́ть ло́дку;

п. грама́дскай рабо́тай — перегрузи́ть обще́ственной рабо́той

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесплацка́ртны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае плацкартных месц; не мае плацкарты. Бесплацкартны вагон. □ Натоўп бесплацкартных пасажыраў хлынуў да выхаду. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўла́зіць, ‑зіць; ‑зім, ‑зіце, ‑зяць; зак.

Улезці — пра ўсіх, многіх або пра ўсё, многае. Лаўлазіць у вагон. Паўлазіць у даўгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гандо́ла, -ы, мн. -ы, -до́л, ж.

1. Венецыянская лодка з навесам або каютай для пасажыраў.

2. Карзіна для пасажыраў паветранага шара, а таксама памяшканне для людзей у аэрастаце або дырыжаблі.

3. Таварны вагон з люкамі ў падлозе для высыпання грузу.

|| прым. гандо́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ізатэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да ізатэрмы. Ізатэрмічныя лініі.

2. Які захоўвае, мае аднолькавую тэмпературу. Ізатэрмічны склад. Ізатэрмічны вагон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Тыкаць, пароць. Зайшоў .. [начальнік] у вагон, абышоў кожны куток, усё поркаў нешта сваім бліскучым кіёчкам. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грузапад’ёмнасць, ‑і, ж.

Гранічная здольнасць механізма паднімаць цяжкі груз. // Колькасць грузу, на перавозку або падыманне якога разлічаны вагон, аўтамабіль, ліфт і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)