папалява́ць (на каго, каго і без дап.) сов. поохо́титься (на кого, за кем и без доп.)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́цар м., прям., перен. ры́царь;

◊ р. без стра́ху і дако́ру — книжн. ры́царь без стра́ха и упрёка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

захварэ́ць (на што, без доп.) сов. заболе́ть (чем, без доп.), захвора́ть (чем, без доп.);

з. на шкарляты́ну — заболе́ть (захвора́ть) скарлати́ной;

ён, му́сіць, ~рэ́ў — он, вероя́тно, заболе́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

анані́м

‘літаратурны твор без подпісу’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. анані́м анані́мы
Р. анані́ма анані́маў
Д. анані́му анані́мам
В. анані́м анані́мы
Т. анані́мам анані́мамі
М. анані́ме анані́мах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падаспява́ць

‘падаспяваць што-небудзь і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. падаспява́е -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. падаспява́ла

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

пасно́ўдацца сов., разг. (без дела) послоня́ться, поболта́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несціха́на нареч. неумолка́емо, неумо́лчно, несмолка́емо, без у́молку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недарма́, прысл.

1. Не без падставы, не без прычыны.

Я н. адчуваў небяспеку.

2. Не дарэмна.

Н. есці бацькоўскі хлеб.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карна́цік

‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́цік карна́цікі
Р. карна́ціка карна́цікаў
Д. карна́ціку карна́цікам
В. карна́ціка карна́цікаў
Т. карна́цікам карна́цікамі
М. карна́ціку карна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

карна́цік

‘невысокі чалавек; жывёла (сабака) з кароткім хвастом або без хваста’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. карна́цік карна́цікі
Р. карна́ціка карна́цікаў
Д. карна́ціку карна́цікам
В. карна́ціка карна́цікаў
Т. карна́цікам карна́цікамі
М. карна́ціку карна́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)