ула́снасць ж. эк., тс. перан. Éigentum n -s, -tümer, Besítz m -es;

ула́снасць на што-н. Éigentum an etw. (D);

рухо́мая ўла́снасць Mobíli¦en pl, bewégliches Éigentum, bewégliche Hábe;

нерухо́мая ўла́снасць Immobíli¦en pl, Líegenschaften pl, Grúndeigentum n;

зяме́льная ўла́снасць Grúndbesitz m, Grúndeigentum n, Lándeigentum n;

дзяржа́ўная ўла́снасць Stáatseigentum n;

агульнанаро́дная ўла́снасць állgeméines Vólkseigentum;

прыва́тная ўла́снасць Priváteigentum [-´vɑ:t-] n;

грама́дская ўла́снасць geséllschaftliches Éigentum;

перада́ць ва ўла́снасць überéignen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Priváteigentum

[-'va:t-]

n -s прыва́тная ўла́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Überéignung

f -, -en перада́ча ва ўла́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Geméindebesitz

m -es, -e абшчы́нная ўла́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stáatseigentum

n -s, -tümer дзяржа́ўная ўла́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúndbesitz

m -es, -e зяме́льная ўла́снасць, землеўлада́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

абшчы́нны geméindeeigen; Geméinde-;

абшчы́нныя зе́млі Geméindeländereien pl;

абшчы́нная ўла́снасць Geméindeeigen tum n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

únrechtmäßig

a незако́нны (пра ўласнасць і г.д.); нелегіты́мны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Grúndeigentum

n -s зяме́льная ўла́снасць, ула́снасць на зямэ́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Állgeméingut

n -e(s), -güter грама́дскае дабро́, грама́дская ўла́снасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)