іскры́цца

1. fnkeln vi, bltzen vi;

2. (пра віно) prlen vi, schäumen vi;

3. перан. (зіхацець) sprühen vi;

во́чы іскры́ліся ад ра́дасці sine [mine, dine і г. д.] ugen sprühten [luchteten] vor Frude; Frude sprühte aus sinen [minen, dinen і г. д.] ugen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

scintillate

[ˈsɪntəleɪt]

v.i.

іскры́цца, зьзяць, зіхаце́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

glisten

[ˈglɪsən]

1.

v.i.

блішчэ́ць; зьзяць; прамяне́ць; іскры́цца

2.

n.

зы́ркі, я́ркі блеск, зьзя́ньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Fnken

m -s, -

1) і́скра

2) про́бліск, намёк

~ sprühen (lssen*) — іскры́цца, сы́паць і́скры

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

prlen

vi

1) іскры́цца, пе́ніцца, зіхаце́ць (пра віно)

die Stirn prlte von Schweiß — на (і)лбе вы́ступіў пот

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fnkeln

vi ззяць, зіх(а)це́ць, іскры́цца

es fnkelt mir vor den ugen — у мяне́ ў вача́х мігці́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

glitter

[ˈglɪtər]

1.

v.i.

1) пераліва́цца, ясьне́ць, зьзяць; іскры́цца

2) блішчэ́ць

2.

n.

1) зы́ркае, асьляпля́льнае сьвятло́, зьзя́ньне n.

2) бляск, шык -у m., раско́ша f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sparkle

[ˈspɑ:rkəl]

1.

v.i.

1) іскры́цца

The fireworks sparkled — Фаервэ́ркі іскры́ліся

2) зіхаце́ць, зьзяць

The diamonds sparkled — Дыя́манты зьзя́лі

3) шыпе́ць, пе́ніцца

2.

n.

1) і́скра f.

2) бляск -у m.

3) бліску́часьць f.; жы́васьць, жва́васьць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

spark

[spɑ:rk]

1.

n.

1) і́скра f.

2) про́бліск -у m.

a spark of light — про́бліск сьвятла́

3) Figur. ка́ліва n.

He had not a spark of interest — Ён ня меў ні ка́ліва зацікаўле́ньня

2.

v.i.

іскры́цца, дава́ць і́скры

3.

v.t.

1) запа́льваць і́скрай

2) Figur. узбуджа́ць (запа́л, акты́ўнасьць)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sprühen

1.

vt

1) выкіда́ць, раскіда́ць

Fnken ~ — cдпаць і́скры

2) выпраме́ньваць, вылуча́ць

der fen sprüht Wärme — печ ды́хае гарачынёй

2.

vi (h, s)

1) разлята́цца (пра іскры)

2) імглі́ць, імжы́ць (пра дождж)

3) іскры́цца, блішчэ́ць (пра дыяменты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)