sprühen

1.

vt

1) выкіда́ць, раскіда́ць

Fnken ~ — cдпаць і́скры

2) выпраме́ньваць, вылуча́ць

der fen sprüht Wärme — печ ды́хае гарачынёй

2.

vi (h, s)

1) разлята́цца (пра іскры)

2) імглі́ць, імжы́ць (пра дождж)

3) іскры́цца, блішчэ́ць (пра дыяменты)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)