іскры́цца, -ру́ся, -ры́шся, -ры́цца; -ры́мся, -рыце́ся, -ра́цца; незак.
1. Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі.
Снег іскрыцца.
Усмешка іскрыцца (перан.).
2. перан. Ярка праяўляцца; ззяць, блішчаць пад уплывам якіх-н. пачуццяў (пра вочы, позірк).
У вачах іскрылася весялосць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
іскры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
іскры́цца |
іскра́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
іскры́ўся |
іскры́ліся |
| ж. |
іскры́лася |
| н. |
іскры́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
іскры́цца несов., в разн. знач. и́скри́ться; (переливаться — ещё) игра́ть;
снег і. на со́нцы — снег и́скри́тся на со́лнце;
брылья́нт і. — бриллиа́нт и́скри́тся (игра́ет);
віно́ і. — вино́ и́скри́тся (игра́ет)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іскры́цца, іскрыцца; незак.
Ззяць, зіхацець, пералівацца іскрамі. Пад месячным святлом іскрыўся іней. Чарнышэвіч. Возера іскрыцца і зіхаціць на сонцы. В. Вольскі. // перан. Ззяць, блішчаць пад уплывам якіх‑н. пачуццяў (пра вочы, позірк). Вочы юнакоў і дзяўчат гарэлі, іскрыліся. Лынькоў. // перан. Ярка праяўляцца. У вачах .. [Сярожкі і Ленкі] не іскрылася весялосць і дзіцячая жартаўлівасць. Шамякін. Збан глядзеў кабеце ўслед з-пад калматых чорных броваў, і ў вачах яго іскрылася халодная, злая ўсмешка. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бліскаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ці́ць; незак.
Іскрыцца, зіхацець.
Бліскаціць вада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
искри́ться прям., перен. іскры́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заіскры́цца, ‑рыцца; зак.
Пачаць іскрыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іскрэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. іскрыць, іскрыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мусі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.
1. што. Узбіваць пену, прымушаць што-н. пеніцца.
2. Іскрыцца, пеніцца (пра напоі; спец.).
Віно мусіруе.
3. перан., што. Распаўсюджваць, перабольшваючы значэнне якіх-н. вестак.
М. чуткі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
свяці́цца, свячу́ся, све́цішся, све́ціцца; незак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Выпраменьваць святло.
На небе свяціліся зоркі.
У вокнах свяціліся агеньчыкі.
2. перан. Пра твар, вочы: іскрыцца радасцю, святлом, ажыўляцца ад шчасця.
Твар бабулі свяціўся дабратой.
|| наз. свячэ́нне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)