disillusion

[,dɪsɪˈlu:ʒən]

1.

n.

стра́та ілю́зіяў, расчарава́ньне

a painful disillusionment — балю́чае расчарава́ньне

2.

v.t.

разьве́йваць ілю́зіі; расчаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ілю́зія м. Illusión f -, -en; Täuschung f -, -en;

паддава́цца ілю́зіям sich Illusiónen híngeben*;

це́шыць сябе́ ілю́зіямі Illusiónen hégen;

разве́яць чые-н ілю́зіі j-n aus séinen Illusiónen réißen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)