эпі́тэт м. літ. Epítheton n -s, -ta, Béiwort n -(e)s, -wörter

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

epithet

[ˈepɪӨet]

n.

эпітэ́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Epítheton

n -s, -ta літ. эпі́тэт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

appellation

[,æpəˈleɪʃən]

n.

1) імя́ n.

2) ты́тул -у, эпітэ́т -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)