шчыпа́ць разм. гл. шчыкаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

zwácken

vt

1) шчыпа́ць, ушчыкну́ць

2) дайма́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

príckeln

vimp казыта́ць, шчыпа́ць

es príckelt mir in der Náse — мне казы́чацца ў но́се

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

knéifen*

1.

vt (in А) шчыпа́ць, ушчыпну́ць (за што-н.)

2.

vi разм. сачкава́ць, ухіля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zwícken

vt разм. прышчамі́ць; шчыпа́ць, ушчыкну́ць

die Not zwickt ihn — няста́ча яго́ дайма́е

in die Wánge ~ — ушчыкну́ць за шчаку́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nibble

[ˈnɪbəl]

1.

v.

1) абгрыза́ць, шчыпа́ць, скуба́ць (траву́)

2) клява́ць, то́ркаць (пра ры́бу)

3) е́сьці мале́нькімі кава́лачкамі або́ ма́ла

4) атакава́ць, дро́бязна крытыкава́ць

2.

n.

1) куса́ньне, абгрыза́ньне n.

2) адку́шаны кава́лачак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

rúpfen

vt

1) шчыпа́ць, рваць, вырыва́ць

2) перан. разм. абабра́ць (каго-н.)

◊ mit j-m ein Hünchen ~ зве́сці раху́нкі з кім-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nip

I [nɪp]

1.

v. (-pp-)

1) шчыпа́ць (і пра маро́з)

2) адку́сваць (шчы́пцамі), адшчы́кваць

3) біць ве́трам; маро́зіць (маро́зам)

to nip in the bud — зьні́шчыць у заро́дку

2.

n.

1) шчыпо́к -ка́ m.

2) рэ́зкі хо́лад

3) малы́ кава́лачак, кры́шачка f.

II [nɪp]

n.

мала́я ча́рачка

a nip of brandy — ча́рачка брэ́нды

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

béißen

*

1.

vt

1) куса́ць, джа́ліць

auf die Zúnge ~ — прыкусі́ць язы́к (тс. перан.)

um sich (A) ~ — агрыза́цца

nichts zu ~ háben — не мець ні кава́лка хле́ба

2) то́ркаць (пра рыбу)

2.

vi пячы́, шчыпа́ць

der Rauch beißt in die Áugen — дым есць во́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crop

[krɑ:p]

1.

n.

1) Agric. культу́ра f. (збо́жжа, бу́льба)

2) ураджа́й -ю, збор -у m.

3) ко́ратка падстры́жаныя валасы́

4) вальлё -я́ n., вальля́к -а́ m. (у пту́шак)

5) пугаўё n.; хлыст -а́ m.

2.

v.t. crop, cropped, cropping

1) абрэ́зваць, абраза́ць (берагі́ кні́гі); стры́гчы (валасы́), падрэ́зваць (ву́ха, хвост)

2) (пра жывёлу) шчыпа́ць, скубсьці́ (траву́), аб’яда́ць (галі́нкі)

3) засява́ць, гадава́ць

4) дава́ць ураджа́й; радзі́ць

•

- crop up

- crop out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)