Verbum

адмо́віць

1. (незадаволіць, незгадзіцца) ábsagen vt, ábschlagen* vt, áblehnen vt;

2. разм. (у шлюбе) éinen Korb geben*

няве́рны

1. únrichtig; falsch;

2. (няўпэўнены) únsicher; úngenau (недакладны);

3. (ненадзейны) únzuverlässig;

4. (у каханні, шлюбе) úntreu, tréulos

шлюб м.

1. Éhe f -, -n;

шлюб з каха́ння Líebesehe f;

шлюб з разлі́ку Vernúnft¦ehe f, Verstándes¦ehe f;

няро́ўны шлюб Míssheirat f -, Mesalliance [meza´lĭã:s] f -, -n;

фікты́ўны шлюб Schéinehe f;

пасве́дчанне аб шлю́бе Héirats¦urkunde f -, -n;

уступі́ць у шлюб héiraten vi, vt, sich verhéiraten, die Éhe schlíeßen*;

грамадзя́нскі шлюб stándes¦amtliche Tráuung;

быць у шлю́бе verhéiratet sein (з кім-н. mit D);

2. (абрад) Éheschließung f -, -en; Tráuung f -, -en (царкоўны)

прапано́ва ж.

1. Vórschlag m -(e)s, -schläge; Ángebot n -(e)s, -e; Offérte f -, -n (камерц.);

2. эк. Ángebot n -(e)s;

по́пыт. і прапано́ва [прапанава́нне] Náchfrage und Ángebot, -e;

прапано́ва тава́раў Wárenangebot n; Vórlage f -, -n;

прапано́ва паслу́г Díenstanerbieten n, Án(er)bieten von Díenstleistungen;

сустрэ́чная прапано́ва Gégenvorschlag m, Gégenantrag m;

уне́сці прапано́ву éinen Ántrag stéllen, éinen Vórschlag máchen [éinbringen*];

падтрыма́ць прапано́ву den Vórschlag áufgreifen*;

3. Ántrag m -(e)s, -träge (напр. аб шлюбе);

зрабі́ць прапано́ву éinen (Héirats)ántrag máchen;

прыня́ць прапано́ву éinen (Héirats)ántrag ánnehmen*