Ко́дэкс аб шлю́бе i сям’і́ Рэспу́блікі Белару́сь

т. 8, с. 375

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Заканадаўства аб шлюбе і сям’і Беларускай ССР 12/78

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Кодэкс аб шлюбе і сям’і БССР 2/189; 3/583; 6/47; 10/171; 11/339

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Асновы заканадаўства аб шлюбе і сям’і 1/520—521; 6/47; 9/536; 10/171; 11/339; 12/78

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

заму́жняя, ж.

Якая знаходзіцца ў шлюбе, замужам.

З. жанчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагаму́жжа, -а, н.

Знаходжанне жанчыны ў шлюбе адначасова з некалькімі мужчынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мнагажо́нства, -а, н.

Знаходжанне мужчыны ў афіцыйным шлюбе адначасова з некалькімі жанчынамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заму́жжа, -а, н.

Уступленне жанчыны ў шлюб, знаходжанне ў шлюбе.

Шчаслівае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

за́мужам, прысл.

У шлюбе, у стане замужняй (пра жанчыну).

З. ёй жывецца добра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шлю́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шлю́б шлю́бы
Р. шлю́бу шлю́баў
Д. шлю́бу шлю́бам
В. шлю́б шлю́бы
Т. шлю́бам шлю́бамі
М. шлю́бе шлю́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)