чарава́ць

1. (уздзейнічаць магічнымі прыёмамі) záubern vi; héxen vi;

2. перан (вабіць, захапляць) bezáubern vt, berücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

bezáubern

vt зачаро́ўваць, чарава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

captivate

[ˈkæptɪveɪt]

v.t.

палані́ць; зачаро́ўваць, чарава́ць; ва́біць, прыва́бліваць; захапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

enchant

[ɪnˈtʃænt]

v.t.

1) чарава́ць, вядзьма́рыць

2) ачаро́ўваць, зачаро́ўваць; захапля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

спакусі́ць, спакуша́ць verführen vt, verléiten vt; verlócken vt (вабіць, чараваць), in Versúchung führen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

conjure

[ˈkɑ:ndʒər]

1.

v.

1) закліна́ць (чарадзе́йнымі сло́вамі)

2) вядзьма́рыць, чарава́ць

3) [kənˈdʒʊr] прасі́ць; упро́шваць; закліна́ць

2.

v.i.

1) выкліка́ць ду́хаў

2) пака́зваць фо́кусы, займа́цца штука́рствам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

witch

[wɪtʃ]

1.

n.

1) ве́дзьма, чараўні́ца f.

2) стара́я зла́я жанчы́на

3) informal надзвыча́йна прыго́жая дзяўчы́на або́ жанчы́на

2.

v.t.

1) чарава́ць, зачаро́ўваць

2) ачаро́ўваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

záubern

vt

1) вядзьма́рыць, чарава́ць, варажы́ць

ich kann doch nicht ~ — разм. адку́ль я табе́ гэ́та вазьму́!

2) пака́зваць фо́кусы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

héxen

1.

vi чарава́ць, вядзьма́рыць

2.

vt наваражы́ць, прываражы́ць, прычарава́ць

es geht wie gehéxt — усё ідзе́ як у ка́зцы [як па ма́сле]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

charm

[tʃɑ:rm]

1.

n.

1) чаро́ўнасьць, прыва́бнасьць f., шарм -у m.; уце́хі pl.

charms of country life — прыва́бнасьць жыцьця́ на вёсцы

2) гра́цыя, прые́мнасьць f.

3) мініяту́рная падве́сачка (на бранзале́це)

4)

а) ча́ры pl., замо́вы pl. (знаха́рскія)

б) амуле́т -а m.

2.

v.

1) чарава́ць; захапля́ць, прына́джваць

2) зачаро́ўваць, кі́даць ча́ры, вядзьма́рыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)