Verbum

civilian

[səˈvɪliən]

1.

n.

цыві́льны -ага m. (не вайско́вы)

2.

adj.

цыві́льны, невайско́вы

civic

[ˈsɪvɪk]

adj.

1) гарадзкі́, муніцыпа́льны

2) грамадзя́нскі

civic duties — грамадзя́нскія абавя́зкі

civic courage — грамадзя́нская му́жнасьць

3) цыві́льны; сьве́цкі

noncombatant

[,nɑ:nkəmˈbætənt]

1.

n.

1) нестраявы́ -о́га m., нестраявік -а́ m. (напр. ле́кар, сястра́ міласэ́рнасьці ў во́йску)

2) цыві́льны жы́хар у ча́се вайны́

2.

adj.

нестраявы́; небаявы́; тылавы́; які ня ўдзе́льнічае ў баявы́х апэра́цыях

code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

civil

[ˈsɪvəl]

adj.

1) грамадзя́нскі

civil liberties — грамадзя́нскія свабо́ды

2) грама́дзкі

3) ура́давы, дзяржа́ўны

civil servant — ура́давец дзяржа́ўнае адміністра́цыі

civil service — дзяржа́ўная слу́жба

4) цыві́льны, грамадзя́нскі (не царко́ўны, не вайско́вы)

5) цывілізава́ны

6) ве́тлівы, до́бра вы́хаваны

civil person — ве́тлівы чалаве́к

•

- civil authorities

- civil law

- civil marriage

- civil rights

- civil society

- civil war