Verbum

устанаві́ць кніжн.

1. (змясціць) гл. усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hérstellen vt;

устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск. тс. die Verbíndung áufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім-н. mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз. vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;

4. юрыд., тс. перан. (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз. vt, konstatíeren vt;

устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen

фіксава́ць

1. (устанавіць) fixíeren vt, féstsetzen vt, féstlegen vt;

2. (засяродзіць) fixíeren vt, konzentríeren vt;

3. фота fixíeren vt

рассле́даваць юрыд. (éingehend) untersúchen vt; náchforschen vi (што-н. D); ermítteln vt (устанавіць);

гэ́та трэ́ба рассле́даваць das muss untersúcht wérden

сцве́рдзіць

1. (упэўніць, пераканаць) bestärken vt, bekräftigen vt, féstigen vt;

2. (устанавіць) féststellen vt, bestímmen vt;

3.:

сцве́рдзіць сваё меркава́нне séine Méinung dúrchsetzen [féstigen]

рассудзі́ць

1. (устанавіць, хто правы, хто вінаваты) entschéiden* vt; úrteilen vi (каго-н., што-н. über A);

2. (падумаць) erwägen* vt, überlégen vt, bedénken* vt

рэгла́мент ж. Reglement [-´mã:] n -s, -s; Vórschriftf -, -en, Díenstordnung f -, -en, Geschäftsordnung f; Zéitplan m -(e)s, -pläne;

устанаві́ць рэгла́мент (на сходзе) die Rédezeit féstsetzen;

паво́дле рэгла́менту laut Geschäftsordnung, reglementárisch