устанаві́ць, -наўлю́, -но́віш, -но́віць; -но́ўлены; зак., што.

1. Паставіць належным чынам.

У. генератар.

У. прыцэл.

2. Вызначыць, назначыць, зацвердзіць, увесці ў дзеянне.

У. дзяжурства.

У. дні адпачынку.

У. нормы выпрацоўкі.

3. Наладзіць, ажыццявіць.

У. сувязь з кім-н.

4. і з дадан. Выявіць, вызначыць; давесці, адкрыць.

У., што чалавек не вінаваты.

У. ісціну.

|| незак. устана́ўліваць, -аю, -аеш, -ае і устанаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. устано́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. (да 1 знач.) і устанаўле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

устанаві́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. устанаўлю́ устано́вім
2-я ас. устано́віш устано́віце
3-я ас. устано́віць устано́вяць
Прошлы час
м. устанаві́ў устанаві́лі
ж. устанаві́ла
н. устанаві́ла
Загадны лад
2-я ас. устанаві́ устанаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час устанаві́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

устанаві́ць сов., в разн. знач. установи́ть; (выяснить — ещё) определи́ть; (завести порядок — ещё) учреди́ть;

у. генера́тар — установи́ть генера́тор;

у. дыпламаты́чныя адно́сіны — установи́ть дипломати́ческие отноше́ния;

у. су́вязь — установи́ть связь;

у. хваро́бу — установи́ть (определи́ть) боле́знь;

у. дні адпачы́нку — установи́ть (учреди́ть) дни о́тдыха;

у. цэ́ны — установи́ть це́ны;

у. факт — установи́ть факт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устанаві́ць, ‑наўлю, ‑новіш, ‑новіць; зак., што.

1. Паставіць, змясціць што‑н., падрыхтаваўшы для выкарыстання. Устанавіць матор. Устанавіць тэлефон. □ Дзед тут жа ўстанавіў новы вулей, паднёс да яго дачок з роем і сказаў да Міхалкі: — Давай, ты злавіў яго, ты яго сам і перасаджвай. Якімовіч. Цёмнай ноччу.. [Тарас] дапамог партызанам пракрасціся да.. складаў і ўстанавіць міны. Краўчанка.

2. Дабіцца ажыццяўлення чаго‑н. Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя, якая ўпершыню ў гісторыі ўстанавіла ўладу рабочага класа ў саюзе з працоўным сялянствам, адкрыла чалавецтву шлях да сацыялізма. «Звязда».

3. Ажыццявіць, арганізаваць, наладзіць. Устанавіць дзяжурства. Устанавіць кантроль.

4. і з дадан. сказам. Выявіць, вызначыць, высветліць. [Галкоўскі:] — Аказваецца, калі мяне вадзілі, ужо з турмы, на медыцынскую камісію ў раённую бальніцу, каб устанавіць там мой узрост, то там мне далі на вока шаснаццаць гадоў, нават трохі больш. Чыгрынаў. Партызанская разведка ўстанавіла, што грэбля ўзмоцнена ахоўваецца гітлераўцамі. Шчарбатаў. Па чаргаванню гукаў дзед Талаш устанавіў, што.. ішоў чалавек. Колас. // Давесці, адкрыць. Устанавіць залежнасць велічынь. Устанавіць ісціну.

5. Увесці ў дзеянне, узаконіць. Устанавіць цэны. Устанавіць васьмігадзінны рабочы дзень. // Дасягнуць высокіх вынікаў. У суме дзесяці відаў праграмы юнак устанавіў новы рэкорд рэспублікі. Шыцік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устанаві́ць кніжн.

1. (змясціць) гл. усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hérstellen vt;

устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск. тс. die Verbíndung áufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім-н. mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз. vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;

4. юрыд., тс. перан. (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз. vt, konstatíeren vt;

устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

установи́ть сов.

1. (поместить) устанаві́ць; (поставить) паста́віць;

установи́ть маши́ну устанаві́ць машы́ну;

установи́ть в ряд прост. устанаві́ць (паста́віць) у шэ́раг (рад);

2. (узаконить) устанаві́ць; (определить) вы́значыць; (наладить) нала́дзіць;

установи́ть реко́рд устанаві́ць рэко́рд;

установи́ть це́ны устанаві́ць (вы́значыць) цэ́ны;

установи́ть сноше́ния нала́дзіць зно́сіны;

3. (доказать) устанаві́ць; (обнаружить) вы́явіць;

установи́ть и́стину устанаві́ць пра́ўду;

установи́ть за́лежи угля́ вы́явіць пакла́ды ву́галю;

4. (организовать, устроить) устанаві́ць;

установи́ть поря́док (о́чередь) устанаві́ць пара́дак (чаргу́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устано́ўлены устано́вленный; определённый; учреждённый; см. устанаві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́ўтарства, -а, н.

Прыналежнасць твора аўтару.

Устанавіць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водрузи́ть сов., устанаві́ць, паста́віць, узня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

радыёкро́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Скарачэнне: радыётрансляцыйная кропка.

Устанавіць радыёкропку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)