уско́кваць, уска́кваць

1. áufspringen* vi (s), áuffahren* vi (s); in die Höhe fáhren*;

уско́кваць з ме́сца vom Platz áufspringen*;

уско́кваць ад спо́лаху vor Schreck áuffahren*;

уско́кваць з ло́жка vom Bett áufspringen*;

2. (куды-н.) hinéinspringen* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinspringen* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць):

уско́кваць у ваго́н in den Wágen áufspringen*;

уско́кваць на каня́ sich aufs Pferd schwíngen*;

3. разм. (пра больку, гузак і г. д.) sich bílden, síchtbar wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уско́чыць гл. ускокваць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

empórschnellen

1.

vi (s) уско́кваць, усхо́плівацца

2.

vt кі́даць уве́рх

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschrecken

1.

vt успу́джваць

2*. vi (s) пужа́цца; уско́кваць (ад страху)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

empórschießen

* vi (s)

1) выраста́ць

2) уско́кваць, усхо́плівацца

3) страля́ць угару́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufschnellen

1.

vt ускі́дваць

2.

vi (s)

1) выпро́ствацца (аб спружыне)

2) уско́кваць, усхо́плівацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áuffahren

* vi (s)

1) наязджа́ць; пад’язджа́ць

2) уско́кваць; уздры́гваць

3) узно́сіцца (увысь)

4) се́сці (на мель)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éinspringen

* vi (s)

1) уско́кваць

2)

für j-n ~ — (ху́тка) замяні́ць каго́-н.

3) збяга́цца (пра тканіну)

4) патрэ́скацца (пра скуру)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

áufraffen

1.

vt схо́пліваць, падбіра́ць

2.

(sich)

1) уско́кваць, падхо́плівацца

2) сабра́ць усе́ сі́лы

sich zu éiner Tat ~ — заста́віць сябе́ зрабі́ць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

plump

I [plʌmp]

1.

adj.

таўсты́, сы́ты, гла́дкі, пухна́ты

2.

v.

таўсьце́ць, рабі́цца пухна́тым

II [plʌmp]

1.

v.

1) бу́хацца, кі́дацца (у крэ́сла)

2) кі́даць

3) informal уско́кваць

to plump out of a room — вы́скачыць з пако́ю

to plump into the water — ско́чыць у ваду́

2.

n., informal

рапто́ўнае або́ цяжко́е падзе́ньне

3.

adv.

1) ра́птам

2) про́ста, адкры́та, бесцырымо́нна

•

- plump for

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)