урэ́шце прысл.

1. éndlich, schlíeßlich; zu gúter Letzt; létzten Éndes (у рэшце рэшт);

2. (на заканчэнне) zum Ábschluss, zum Schluss;

3. у знач. пабочн. сл. schlíeßlich

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

lastly

[ˈlæstli]

adv.

нарэ́шце, урэ́шце

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

schlíeßlich

adv нарэ́шце, урэ́шце; напрыканцы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

after all

усё ж, урэ́шце, нарэ́шце; нягле́дзячы на; адна́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

létztens

adv

1) няда́ўна

2) нарэ́шце, урэ́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ула́сна пабочн. сл. éigentlich; létzten Éndes (урэшце);

ула́сна ка́жучы im Grúnde genómmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

дапрасі́цца разм. ausbitten* vt;

урэ́шце дапрасі́цца чаго-н. nach víelem Bítten etw. erhálten*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Letzt

zu gúter ~ — урэ́шце, нарэ́шце; напрыканцы́, пад кане́ц

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

in the long run

у канцы́, канчатко́ва, урэ́шце, у канчатко́вым вы́ніку, з ча́сам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

létzt, létzte

a апо́шні, міну́лы; аста́тні

~n Éndes — урэ́шце, нарэ́шце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)