Verbum

упіка́ць, упікну́ць разм. (папракаць) vórwerfen* vt (каго-н. D, у чым-н. A); Vórwürfe máchen (D); j-m éinen Vórwurf máchen (у чым-н. wegen G); j-m etw. únter die Náse réiben* (даць каму-н. ясна зразумець);

яна́ ўпікну́ла яго́ за ўпа́ртасць sie warf ihm séine Störrigkeit vor