уну́к м

1. Énkel m -s, -, Énkelsohn m -(e)s, söhne;

2. мн:

уну́кі (нашчадкі) Náchkommen pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

grandson

[ˈgrænsʌn]

n.

уну́к -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Énkel

m -s, - уну́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

grandchild

[ˈgræntʃaɪld]

n., pl. -children

уну́к -а m., уну́чка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Énkelkind

n -es, -er уну́к, уну́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kíndeskind

n -(e)s, -er уст. уну́к, уну́чка

Kínder und ~er — пато́мства

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)