узлама́ць
1. áufbrechen* vt, erbréchen* vt;
узлама́ць дзве́ры [замо́к, ша́фу] die Tür [das Schloss, den Schrank] áufbrechen*;
узлама́ць падло́гу die Díele áufreißen*;
2. вайск. dúrchbrechen* vt
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
узадра́ць (узламаць, ададраць) áufbrechen* vt, erbréchen* vt;
узадра́ць падло́гу die Díele áufreißen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
knácken
vt
1.
лу́скаць, гры́зці
(арэхі)
hárte Nüsse ~ — раша́ць ця́жкую зада́чу
éinen Géldschrank ~ — разм. узлама́ць сейф
2.
vi трашча́ць, хрусце́ць
mit den Fíngern ~ — пстры́каць па́льцамі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
spréngen
I
vt паліва́ць (вуліцу, кветкі і г.д.)
II
vt
1) узрыва́ць, узло́мваць
2) перан. падрыва́ць (адзінства і г.д.)
3) узлама́ць; разрыва́ць (путы)
4) карт. сарва́ць (банк)
III
vi (s) е́хаць вярхо́м
über den Gráben ~ — пераско́чыць це́раз роў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)