узлама́ць, -ламлю́, -ло́міш, -ло́міць; -ламі́; -лама́ны; зак., што.

Ломячы, разбіць, адкрыць, развярнуць (што-н. запёртае, цэлае і пад.).

У. дзверы.

|| незак. узло́мліваць, -аю, -аеш, -ае і узло́мваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. узло́м, -у, м.

Крадзеж з узломам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узлама́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узламлю́ узло́мім
2-я ас. узло́міш узло́міце
3-я ас. узло́міць узло́мяць
Прошлы час
м. узлама́ў узлама́лі
ж. узлама́ла
н. узлама́ла
Загадны лад
2-я ас. узламі́ узламі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час узлама́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узлама́ць сов.

1. (ломая, открыть, вскрыть) взлома́ть;

у. дзве́ры — взлома́ть дверь;

у. сейф — взлома́ть сейф;

2. воен. взлома́ть, прорва́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; заг. узламі; зак., што.

1. Ломячы, разбіць, адкрыць што‑н. замкнутае, запёртае. Узламаць дзверы. □ Ігнась сякерай узламаў замок, і жудасць ахапіла яго. Чарнышэвіч. // Праламаць, разламаць. У вагоне нумар дзесяць палонныя ўзламалі сцяну і выскачылі на хаду. Лупсякоў.

2. Зрабіць прарыў у чым‑н., парушыць што‑н. Узламаць абарону праціўніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узло́м гл. узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узло́мліваць гл. узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узло́мваць гл. узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

взлома́ть сов. узлама́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узлама́ны взло́манный; см. узлама́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да узламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)