Verbum

áuflockern

vt рыхлі́ць; паслабля́ць (вузел); размякча́ць; узбіва́ць (падушкі)

Éiweiß

n -es, -e бяло́к; альбумі́н

die ~e steif schlágen* — кул. узбіва́ць бялкі́

quírlen

1.

vt мяша́ць, узбіва́ць, узбо́ўтваць

2.vi клубі́цца

der Rauch quirlt aus dem Schórnstein — дым клубі́цца з ко́міна

Schnee

m -s снег

fírner ~ — ве́чны снег (у гарах)

Éier zu ~ schlágen* — узбіва́ць бялкі́

◊ und wenn der gánze ~ verbrénnt — ≅ пажыве́м – паба́чым

Schaum

m -es, Schäume

1) пе́на

etw. zu ~ schlágen* — узбіва́ць што-н. (у пе́ну)

2) на́кіп

◊ ~ schlágen* — ≅ сы́паць жвір у во́чы; настаўля́ць акуля́ры

schlágen

*

1.

vt

1) біць, удара́ць

j-n zu Bóden ~ — павалі́ць каго́-н. на зямэ́р

die Hände vors Gesícht ~ — закры́ць твар рука́мі

j-n ins Gesícht ~ — біць каго́-н. па тва́ры

éine Brücke ~ — наво́дзіць мост

Münzen ~ — чака́ніць мане́ты

Lärm ~ — падня́ць шум

die Тrómmel ~ — біць у бараба́н

den Таkt ~ — адбіва́ць такт

2) біць, разбі́ць; пабі́ць, перамагчы́

álles kurz und klein ~ — перабі́ць усё ўшчэ́нт

3) збіва́ць, узбіва́ць (яйца і да т.п.)

4) выбіва́ць

j-m etw. aus der Hand ~ — вы́біць у каго́-н. што-н. з рук

j-m etw. aus dem Kopf [aus dem Sinn] ~ — вы́біць каму́-н. што-н. з галавы́

2.

vi

1) біць

das Gewéhr schlägt — ружжо́ аддае́

die Flámmen ~ aus dem Fénster — по́лымя выбіва́ецца з акна́

2) (gegen A, auf A) уда́рыца (аб што-н.)

die Wéllen ~ ans Úfer — хва́лі б’ю́цца [удара́юцца] аб бе́раг

3) бі́цца (пра сэрца, пульс)

4) біць, звані́ць (пра гадзіннік)

5) шчо́ўкаць (пра салаўя)

6)

das schlägt nicht in mein Fach — гэ́та не па маёй спецыя́льнасці

3.

(sich)

1) бі́цца; змага́цца (пра войскі)

2)

sich an die Brust ~ — біць сабе́ ў гру́дзі (тс. перан.)

sich recht und schlecht durсhs Lében ~ — сяк-так прабіва́цца (у жыцці)

◊ bei j-m auf den Busch ~ — спрабава́ць вы́ведаць чыю́-н. таямні́цу