уе́хаць разм.

1. éinfahren* vi (s); hinéinfahren* vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heréinfahren* vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinéinreiten* vi (s) (вярхом);

уе́хаць у двор in den Hof éinfahren*;

2. (пасяліцца) éinziehen* vi (s);

уе́хаць у кватэ́ру in éine Wóhnung éinziehen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уязджа́ць гл. уехаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ditch

[dɪtʃ]

1.

n.

роў ро́ву m., кана́ва f.

2.

v.t.

1) абко́пваць ро́вам

2) уе́хаць у роў

3) пусьці́ць пад адхо́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)