уве́нчваць гл. увянчаць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

kränzen

vt уве́нчваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

krönen

vt

1) (zu D, als A) каранава́ць (каго-н. на…)

sich ~ lássen* — каранава́цца

2) (mit, von D) уве́нчваць (чым-н.)

von Erfólg gekrönt sein — увянча́цца по́спехам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crest

[krest]

1.

n.

1) грэ́бень -я m. (у пе́ўня), чубо́к -ка́ m. (у пту́шкі ці жывёліны); гры́ва f.

2) нашы́ўная эмбле́ма, адзна́ка спарто́вае або́ іншае арганіза́цыі

3) плюма́ж шле́ма

4) грэ́бень -я m., ве́рхні кра́й (ле́су, хва́лі, гары́), вяршыня́ f.

2.

v.

1) вянча́ць, уве́нчваць, дасяга́ць вяршы́ні

2) уздыма́цца (пра хва́лі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

crown

[kraʊn]

1.

n.

1)

а) каро́на f.

б) карале́ўская ўла́да

в) каро́ль караля́ m., карале́ва f.

2) вяно́к -ка́ m. (з кра́сак); вяне́ц -ца́ m.

3) го́нар -у m., узнагаро́да

4) галава́ f.

5) кро́на дрэ́ва, верхаві́на ўзго́рка, гары́

6) каро́нка f. (зу́ба)

2.

v.

1) каранава́ць

2) стая́ць на вяршы́ні чаго́

3) вянча́ць, уве́нчваць

4) ста́віць каро́нку

3.

adj.

каро́нны; ура́давы

•

- the Crown

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)