ты́каць​II (звяртацца на ты) dúzen vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ты́каць​I (торкаць і г. д.) (hinéin)stécken vt, stóßen* vt; wéisen* vt, zéigen vt (паказваць);

ты́каць па́льцам на каго-н [што-н] mit dem Fínger auf j-n [etw.] déuten [weisen*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

jab

[dʒæb]

1.

n.

штуршо́к, уда́р чым-н. во́стрым

2.

v.t. (-bb-)

ты́каць, по́ркаць, то́ркаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паро́ць разм

1. (тыкаць) (hinéin)stécken vt, stóßen* vt;

2. (разразаць сшытае) trénnen vt;

3. (бадаць) mit den Hörnern stóßen*;

◊ паро́ць гара́чку разм hásten vi, sich überstǘrzen;

глу́пства паро́ць Dúmmheiten réden [schwátzen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)