Verbum

gadabout

[ˈgædə,baʊt]

informal

бадзя́га, валацу́га m. & f., туля́га -і m.

vagrant

[ˈveɪgrənt]

1.

n.

1) бадзя́га, туля́га, валацу́га -і m.

2) вандро́ўнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны, валацу́жны

vagabond

[ˈvægəbɑ:nd]

1.

n.

1) туля́га, бадзя́га, валацу́га -і m.& f.

2) гульта́й -я́ m.; нікчэ́мнік -а m.

2.

adj.

1) вандро́ўны

2) бадзя́жны

stray

[streɪ]

1.

v.i.

1) блудзі́ць; блука́ць, туля́цца, бадзя́цца; адбіва́цца (ад ста́тку)

2) зьбіва́цца з пра́вільнага шля́ху

2.

adj.

які́ блука́е, туля́ецца, які́ заблудзі́ў, адбі́ўся ад грамады́, аблу́дны

stray dog — бяздо́мны саба́ка

3.

n.

бадзя́га, туля́га -і m. & f.; чалаве́к, які́ заблудзі́ў, жывёліна, што адбілася ад ста́тку

•

- strays

gad

I [gæd]

1.

v.i., gadded, gadding

бадзя́цца, швэ́ндацца, сно́ўдацца; вандрава́ць

2.

n.

1) бадзя́ньне, туля́ньне n.

2) бадзя́га, валацу́га, туля́га -і m. & f.

II [gæd]

1.

n.

1) ражо́н -на́ m.

2) зубі́ла n., клін -а m. (для адбіва́ньня вугля́, руды́, ска́лаў)

2.

v.t.

1) паро́ць; кало́ць; по́ркаць (чым-н. во́стрым)

2) адко́лваць; адшчапля́ць