трэ́шчына ж Riss m -(e)s, -e; Sprung m -(e)s, Sprünge (на посудзе); Rínne f -, -n (на лёдзе);
◊ даць трэ́шчыну éinen Riss bekómmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Schrúnde
f -, -n трэ́шчына; ра́нка; рубе́ц
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
crackle
[ˈkrækəl]
1.
v.i.
1) трашчэ́ць, патрэ́скваць (пра аго́нь)
2) трэ́скацца (пра шкло)
2.
n.
трэ́шчына, расшчэ́піна f.; патрэ́скваньне n., трэск -у m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fracture
[ˈfræktʃər]
1.
v.
злама́ць (руку́); злама́цца
2.
n.
1) раско́ліна, расшчэ́піна, трэ́шчына f. (у сьцяне́)
2) перало́м, злом -у m. (ко́сьці)
3) разры́ў -ву m. (сябро́ўства)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Spalt
m -(e)s, -e
1) шчы́ліна
die Тür éinen ~ óffen lássen* — няшчы́льна зачыні́ць дзве́ры, пакі́нуць шчы́ліну
2) трэ́шчына, раско́ліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
chap
I [tʃæp]
1.
v.
трэ́скацца, сівярэ́ць (пра ру́кі на ве́тры)
2.
n.
трэ́шчына f. (у ску́ры); расшчэ́піна f.
II [tʃæp]
n., informal
чалаве́к -а m.; хлапе́ц -ца́ m., хлапчы́на -ы m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
раско́л м
1. у розн. знач Spáltung f -, -en; Áufspaltung f -; Riss m -es, -e (трэшчына);
палі́тыка раско́лу Spáltungspolitik f -;
2. рэл гіст Schísma n -s, -men і -ta, Kírchenspaltung f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
fissure
[ˈfɪʃər]
1.
n.
1) расшчэ́піна, трэ́шчына, раско́ліна f.
a fissure in a rock — раско́ліна ў скале́
2) расшчэ́пліваньне n., дзяле́ньне на ча́сткі
3) Anat. зьві́ліна f. (у мазга́х)
2.
v.t.
расшчапля́ць, дзялі́ць на ча́сткі
3.
v.i.
расшчапля́цца
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
шчы́ліна ж Spálte f -, -n, Spalt m -(e)s, -e; Rítze f -, -n (расколіна, драпіна); Riss m -es, -e (трэшчына);
галасава́я шчы́ліна анат Stímmritze f;
глядзе́льная шчы́ліна Séhschlitz m -(e)s, -e;
замо́чная шчы́ліна Schlüsselloch n -(e)s, -er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Sprung
I
m -(e)s, -Sprünge скачо́к; вайск. перабе́жка, кідо́к
~ mit Ánlauf — скачо́к з разбе́гу
zum ~ ánsetzen — падрыхтава́цца да скачка́, разбе́гчыся (каб скокнуць); пачына́ць
ein ~ ins Dúnkel — скачо́к у невядо́мае
◊ auf dem ~e stéhen* [sein] wégzugehen — быць гато́вым [наме́рвацца] пайсці́
er kann kéine gróßen Sprünge máchen — ён не мо́жа дазво́ліць сабе́ вялі́кіх выда́ткаў
krúmme Sprünge máchen — віля́ць, выкру́чвацца
auf éinen ~ — на хвілі́нку
II
m -(e)s, Sprünge трэ́шчына
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)