Verbum

схава́ць

1. verstécken vt, verbérgen* vt;

2. (прымаць, закрыць) áufheben* vt; verwáhren vt, áufbewahren vt (захаваць);

◊

схава́ць канцы́ die Spúren verwíschen

падзе́ць разм. (згубіць, схаваць) tun* vt, (hín)stécken vt (куды-н. in A)

зацьмі́ць

1. (схаваць) verdúnkeln vt, verhüllen vt;

2. (пераўзысці) verdúnkeln vt; in den Schátten stéllen

скры́ць

1. (схаваць) verbérgen* vt, verstécken vt;

2. (утаіць) verhéimlichen vt, verhéhlen vt, gehéim hálten*; hínter dem Bérge hálten* (што-н. mit D)

засла́ць​^II

1. bedécken vt; zúdecken vt, belégen vt (дываном і пад.);

засла́ць ло́жак das Bett máchen;

2. (схаваць, скрыць) verhüllen vt; trüben vt, umflóren vt (затуманіць)

утулі́ць разм.

1. (схаваць, увабраць унутр) verbérgen* vt, stécken vt;

2. (прыціснуць вушы да галавы) ánlegen vt, drücken (an A);

конь утулі́ў ву́шы das Pferd légte die Óhren an

засціла́ць

1. bedécken vt, zúdecken vt, belégen vt (дыванамі і г. д.);

2. (схаваць) verhüllen vt; trüben vt (затуманіць);

слёзы засціла́лі во́чы die Tränen trübten die Áugen;

хма́ры засціла́лі со́нца die Wólken verhüllten die Sónne