сустрака́цца, сустрэ́цца begégnen vi (s) (з кім-н. D – выпадкова); sich tréffen* (паводле дамоўленасці); einánder tréffen* (бачыцца); stóßen* vi (s) (з чым-н. auf A);

сустрака́цца са знаёмымі Bekánnte tréffen*, Bekánnten begégnen;

сустрака́цца з перашко́дай auf ein Híndernis stóßen*, behíndert wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

cross one’s path

сустрэ́цца або́ разьміну́цца з кім

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

паба́чыцца sich séhen*, sich wíedersehen*; sich tréffen* (сустрэцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

fall across, fall among

выпадко́ва сустрэ́цца, натыкну́цца, наско́чыць на каго́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

уба́чыцца sich sehen*; sich wíeder sehen* (зноў); sich tréffen* (сустрэцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

come across

а) напатка́ць, сустрэ́цца; спатыка́цца

б) Sl. дава́ць, плаці́ць

гл. run across

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сутыкну́цца

1. zusámmenstoßen* vi (s); zusámmenprallen vi (s), aufeinánderprallen;

2. (сустрэцца) zusámmentreffen* vi (s), aufeinánder stóßen*; einánder begégnen (сустрэцца);

мы паві́нны бу́дзем яшчэ́ сутыкну́цца з гэ́тым wir wérden noch damít zu tun háben;

3. перан. (уступіць у супярэчнасць) aneinánder geráten*; aufeinánder stóßen, kollidíeren vi (пра інтарэсы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тра́піцца, трапля́ць

1. (здарыццa) (zúfällig) geschéhen* vi (s), passíeren vi (s)

2. (выпадкова сустрэцца) einánder begegnen (D), (sich) tréffen*;

◊

тра́піцца пад руку́ únter die Hand kómmen*, in die Fínger kriegen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раз’е́хацца

1. (паехаць, разысціся) aus¦einánder fáhren*; ábfahren* vi (s); sich trénnen (расстацца);

2. (пра машыны і г. д. пры сустрэчы) einánder áusweichen*, aneinánder vorbéifahren*;

3. (не сустрэцца) sich verféhlen, aneinánder vorbéifahren*;

4. (перастаць жыць сумесна) aus¦einánder gehen*;

5. разм. (падрацца) zerfállen* vi (s); fádenscheinig wérden (пра вопратку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

appointment

[əˈpɔɪntmənt]

n.

1) прызначэ́ньне n. (на пра́цу, стано́вішча); стано́вішча, ме́сца n.

2) прызначэ́ньне ча́су; дамо́ўленае спатка́ньне; візы́та f.

We made an appointment for tomorrow — Мы дамо́віліся сустрэ́цца за́ўтра

I have an appointment to see the doctor — У мяне́ прызна́чаны візы́т да ле́кара

to break an appointment — не прыйсьці́ на прызна́чанае спатка́ньне

•

- appointments

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)