1. Рухаючыся з розных бакоў, сысціся з кім‑н.; трапіцца каму‑н. насустрач. [Аўгіні] прыпомнілася, як ішла яна з Мартынам з Прыпяці, як сустрэўся ёй Кандрат Вус.Колас.Па дарозе .. [Сяргею] сустрэліся толькі дзве жанчыны з поўнымі вёдрамі вады.Шахавец.// Сутыкнуцца, дакрануцца. Той пялёстак мы шукалі — Кажуць, шчасце ён прыносіць. Ды сустрэцца нам рукамі Ненарокам давялося.Жычка.// Трапіцца, аказацца на шляху. Па дарозе сустрэўся ручаёк.// Паглядзець адзін аднаму ў вочы, абмяняцца позіркамі. Андрэй сустрэўся з Паддубным вачыма, і яны адзін аднаму злёгку кіўнулі.Пестрак.Міхаліна цярпліва чакала. Нарэшце Эдвард падняў галаву, позіркі іх сустрэліся.Пальчэўскі.// Выявіць што‑н. у сваім жыцці, дзейнасці; напаткаць у рабоце, жыцці, назіраннях і пад. Марына сустрэлася з жыццём твар у твар.Васілевіч.Прыём выстаўляць сябе дабрадзеем не новы для тых, хто жыве за кошт мускулаў і поту працоўных. З гэтым у ЗША можна сустрэцца на кожным кроку.Філімонаў.
2. Сысціся для сумеснага правядзення часу, па справе і пад.; спаткацца з кім‑н. [Аня:] — Давай, як скончыцца вайна, сустрэнемся ў нашай школе.Ляўданскі.Госці хочуць сустрэцца з .. [рабочымі] ўвечары.Карпаў.Ля крыніцы З маладзіцай Я сустрэўся на зары.А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сустрака́цца, сустрэ́цца begégnen vi (s) (зкім-н.D – выпадкова); sich tréffen* (паводледамоўленасці); einánder tréffen* (бачыцца); stóßen*vi (s) (зчым-н. auf A);
сустрака́цца са знаёмымі Bekánnte tréffen*, Bekánnten begégnen;
сустрака́цца з перашко́дай auf ein Híndernis stóßen*, behíndert wérden
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)