спасыла́цца гл. спаслацца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

make reference to

зга́дваць, спасыла́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

allude

[əˈlu:d]

v.i.

рабі́ць намі́нку, намёк; спасыла́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

allege

[əˈledʒ]

v.t.

1) цьве́рдзіць, сьцьвярджа́ць

2) сьцьвярджа́ць бяз до́вадаў

3) спасыла́цца на што (як прычы́ну, до́вад або́ адгаво́рку)

to allege illness — спасыла́цца на хваро́бу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hínweisen

* vi (auf A) пака́зваць, спасыла́цца, намяка́ць (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cite

[saɪt]

v.

1) цытава́ць

2) спасыла́цца, падава́ць як пры́клад

3) пахва́льна зга́дваць

4) выкліка́ць у суд

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

plead

[pli:d]

v.

1) малі́ць, упро́шваць

2) тлума́чыцца, апра́ўдвацца, спасыла́цца на што

3) Law

а) ве́сьці спра́ву ў судзе́

б) адка́зваць на абвінава́чаньне ў судзе́

to plead (not) guilty — (не) прызнава́ць сябе́ вінава́тым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zurückweisen

*

1.

vt

1) адхіля́ць; адмаўля́ць (каму-н.)

2)

j-n in séine Grénzen [an séinen Platz] ~ — паста́віць каго́-н. на ме́сца

3) адбіва́ць, дава́ць адпо́р

2.

vi (auf A) спасыла́цца (на што-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mention

[ˈmenʃən]

1.

v.t.

1) гавары́ць пра каго́-што

2) зга́дваць, прыга́дваць

Don’t mention it! — Няма́ за што! (адка́з на падзя́ку)

not to mention — ня ка́жучы ўжо пра

2.

n.

упамі́н -у m.; зга́дка, спасы́лка f.

to make mention of — гавары́ць пра каго́-што, спасыла́цца на каго́-што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánführen

vt

1) узнача́льваць

2) прыво́дзіць (доказ); цытава́ць, спасыла́цца (на што-н.)

wéiter hábe ich nichts ánzuführen — мне няма́ чаго́ больш даба́віць

3) ашу́кваць; падво́дзіць

4) падво́зіць, прыво́зіць

5) заключа́ць у двуко́ссі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)