ánführen

vt

1) узнача́льваць

2) прыво́дзіць (доказ); цытава́ць, спасыла́цца (на што-н.)

wéiter hábe ich nichts ánzuführen — мне няма́ чаго́ больш даба́віць

3) ашу́кваць; падво́дзіць

4) падво́зіць, прыво́зіць

5) заключа́ць у двуко́ссі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)