спасыла́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
спасыла́юся |
спасыла́емся |
| 2-я ас. |
спасыла́ешся |
спасыла́ецеся |
| 3-я ас. |
спасыла́ецца |
спасыла́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
спасыла́ўся |
спасыла́ліся |
| ж. |
спасыла́лася |
| н. |
спасыла́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
спасыла́йся |
спасыла́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
спасыла́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
спасыла́цца несов. ссыла́ться; см. спасла́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спасыла́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да спаслацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спасла́цца, спашлю́ся, спашле́шся, спашле́цца; спашлёмся, спашляце́ся, спашлю́цца; спашлі́ся; зак.
Указаць на каго-, што-н. у пацвярджэнне ці апраўданне чаго-н.; прывесці ў якасці доказу.
С. на аўтарытэтныя крыніцы.
|| незак. спасыла́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. спасы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. і спасыла́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ссыла́тьсяII несов. (к сосла́ться) спасыла́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спасыла́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. спасылацца — спаслацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спасыла́нне ср. ссы́лка ж.; см. спасыла́цца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
спасы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. спасылацца — спаслацца. Калі ж Вабейка напісаў, што дом пабудаваны .. і што, каб не спасылка на яго, Ціхана, будавацца не дазволілі б, Ціхан адказаў надзвычай рэзка. Хадкевіч. Кавалёва слухала жанчын і была рада, што не пачула, каб хоць адна не паверыла ў свае сілы. Была толькі адна спасылка — на сям’ю. Дуброўскі.
2. Цытата, вытрымка адкуль‑н. або ўказанне крыніцы, на якую спасылаюцца ў асноўным тэксце. Бывае, што ў спасылках на крыніцы сустрэнеш набранае петытам імя першаадкрывальніка, першапраходц[а]. Юрэвіч. Прасіў [Кухарчык] толькі адно, каб спасылкі на крыніцы, з якіх бралася тое ці іншае палажэнне, Мая пісала на мове арыгінала. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)